تولید فصل خشک در غنا از سوی دیگر چالش برانگیز است و تقاضا بیش از عرضه است.
این دوره تا حدی مصادف با فصل کریسمس است که تقاضا برای گوجه فرنگی برنتا در اوج خود است. به منظور پاسخگویی به تقاضای فصل خشک، واردات سنگین گوجه فرنگی تازه از کشورهای همسایه، به ویژه بورکینافاسو برای افزایش عرضه داخلی وجود دارد.
برخی از بخش‌های منطقه بزرگ آکرا مانند آشیامان، تما و ویجا گوجه‌فرنگی را تحت سیستم آبیاری کشت می‌کنند و عمدتاً گوجه‌فرنگی را از سپتامبر تا دسامبر به بازار عرضه می‌کنند و منطقه شرق بالا سپس عرضه گوجه‌فرنگی را از ژانویه تا آوریل ادامه می‌دهد.
گوجه‌فرنگی وارداتی از بورکینافاسو 5 تا 6 ماه از سال با حداکثر عرضه از فوریه تا آوریل مکمل تولید محلی است. مشخص شده است که با در دسترس بودن آب و دمای مطلوب شبانه، بالاترین کیفیت و بازده میوه گوجه فرنگی در فصل خشک به دست می آید.
در غنا، ظرفیت تولید گوجه فرنگی در فصل خشک در مناطق ساوانا، به ویژه مناطق شرق بالا، ولتا و آکرا بزرگ قرار دارد، زیرا آب برای آبیاری در فصل خشک یک عامل محدود کننده در این مناطق نیست.
تولید گوجه فرنگی در منطقه شرق بالا در سال 2002 به دلیل بیماری پیچ خوردگی برگ زرد گوجه فرنگی (TYLCD) و مجموعه ای از پاتوژن های قارچی متوقف شد.
علاوه بر این، گزارش شده است که بیش از 600 کشاورز گوجه‌فرنگی در منطقه Agotime-Ziope منطقه ولتا تقریباً تمام سرمایه‌گذاری خود را به دنبال آلودگی TYLCD (در سال 2014) در بیش از 1000 هکتار از مزارع گوجه‌فرنگی در این منطقه از دست داده‌اند.
درجه حرارت بالا در شب، شیوع بالای TYLCD و امکانات آبیاری ناکافی برای کانال آب موجود از ویژگی های تولید فصل خشک گوجه فرنگی در منطقه آکرا بزرگ است. بنابراین ناتوانی غنا در تولید گوجه فرنگی در طول فصل خشک به فقدان امکانات آبیاری، شیوع بالای بیماری پیچ خوردگی برگ زرد گوجه فرنگی و همچنین دمای بالای شب نسبت داده شده است.
