همه ماساژور برقی پا این ویژگی را دارند که فرکانسها و شدتهای بالاتری نسبت به ماساژهای سنتی ارائه میدهند.
که در آن کف دستها و نوک انگشتان یکنواختی مورد نیاز بافتها را ندارند. با این حال، همیشه توصیه می شود که راهنمایی اولیه یک متخصص داشته باشید.
در این مقاله توضیح خواهیم داد که ماساژورهای برقی چیست، چه انواعی وجود دارد و مزایای اصلی آنها در هنگام استفاده از آنها در خانه چیست.
و از آنجایی که هر چیزی بیش از حد بد است، عواقب استفاده نادرست از این ماساژورها را به شما خواهیم گفت.
ماساژور برقی چیست و چه انواعی دارد؟
ماساژورهای الکتریکی برای پوشاندن برخی از نقاط ضعف ماساژورهای معمولی، مانند عدم یکنواختی در تحریکات که مزایای بیشتری در برخی مناطق و تحریک کم در برخی دیگر ایجاد میکند، ساخته شدهاند.
آنها وسایلی هستند که با انرژی الکتریکی برای ایجاد ضربات (ضربه ای)، چرخش (اصطکاک) و گرما (ترموتراپی) کار می کنند، بنابراین فیبرهای عضلانی را فعال نگه می دارند و سیستم گردش خون و سیستم لنفاوی را تنظیم می کنند.
انواع مختلفی از دستگاه های ماساژ در بازار وجود دارد، اما همه آنها را می توان به 3 نوع دسته بندی کرد:
ماساژورهای کوبهای: اینها دستگاههایی هستند که به دنبال مهار عملکرد گیرندههای درد هستند که وظیفه ارسال سیگنالهایی را به نخاع و مغز دارند مبنی بر وجود یک آسیب یا بیماری بدنی که باید برطرف شود.
تفنگهای کوبهای یکی از محصولات مورد استفاده در این نوع ماساژ است که آرامش و خاصیت ارتجاعی را در بافت میوفاشیال نیز ایجاد میکند.
بیشتر ماشینهای اصطکاکی امکان افزایش موضعی دما را نیز دارند، اما معمولا ماشینهایی را میبینید که فقط با چرخش ماساژ میدهند.
ماساژورهای حرارتی: این دستگاهها دمای موضعی بین 34 تا 36 درجه سانتیگراد (93 تا 97 درجه فارنهایت) تولید میکنند تا رگها و رگها را گشاد کنند و در نتیجه جریان خون را افزایش دهند که به نوبه خود اکسیژن و مواد مغذی بیشتری را به بافتهای آسیبدیده منتقل میکند.
برای شل کردن ماهیچه ها: زمانی که فیبرها شل می شوند، ظرفیت انعطاف پذیری و کشسانی بهتری دارند.
این باعث می شود که عضلات قدرت و مقاومت بیشتری به دست آورند که به آنها اجازه می دهد با فعالیت بدنی که افراد انجام می دهند هماهنگ باشند.
به عنوان یک درمان ریکاوری: هم گرما و هم حرکات تحریک کننده باعث می شود که عضلات بهتر استراحت کنند.
و تمام اجزای لازم برای غلبه بر آسیب های فیزیکی جزئی مانند کشیدگی و انقباضات را داشته باشند که در دنیای ورزش بسیار رایج است.